Interview met deelnemer Chris de Jong
Door Roelant Schut
Chris woont sinds acht jaar in het centrum van Culemborg, en een door hem grondig verduurzaamd pand uit 1929. Ecologie en verduurzaming blijken tijdens het gesprek tekenend te zijn voor hoe Chris zaken aanpakt.
Chris is afgestudeerd als jurist, maar zijn loopbaan heeft een andere wending genomen. Hij heeft in het kader van minderhedenbeleid met woonwagenbewoners gewerkt. Daarna heeft hij als medewerker ruimtelijke ordening bij gemeenten gewerkt. Sinds 2003 is hij werkzaam bij de Provincie Utrecht als projectmanager. Hierbij heeft hij zich beziggehouden met projecten op het gebied van handhaving, cultuur, mobiliteit, communicatie en participatie. Recent is hij aan de slag gegaan met natuurontwikkeling, zoals de aanleg van natuur en het tegengaan van bodemdaling, een onderwerp waarvan het belang in zijn ogen niet kan worden overschat.
Op het spoor van het Voedselbos Lingehout kwam Chris via het huis-aan-huis blad Het Kontakt. Omdat dit naadloos aansloot bij zijn ideeën besloten zijn vrouw Florette en hij deelnemer te worden.
Hoe naadloos het aansloot, en de gedrevenheid van Chris, blijken wel uit het feit dat hij uit ideologische overwegingen tien jaar geleden twee hectare gekapt bos kocht aan de Estse Omloop in Opijnen. Dit was beschikbaar gekomen als compensatie na een gronduitruil, met sloten en een waterberging. Bij het maken van de plannen hiervoor had Chris een drietal doelstellingen voor ogen: natuurontwikkeling, recreatie en hout voor de kachel. Een tweede bos, van anderhalve hectare ontwikkelde hij op zandgrond bij Milheeze.
Bij de ontwikkeling van deze bossen deed hij zoveel mogelijk zelf: Hij “staat graag met zijn poten in de klei” en heeft hiervoor een trekkertje gekocht. Het is hard werken en moet beheersbaar blijven, maar Chris kan intens genieten van de paadjes in zijn bossen, waar vanaf hij de dieren, zoals reeën, buizerds, bevers en hazen kan zien.
De gevolgen van de problematiek rond de stikstofverbindingen, zo actueel in het nieuws, ziet Chris elke keer als hij zijn bossen bezoekt. En dan vallen de gevolgen in zijn bossen nog mee, hij heeft ze zo robuust mogelijk gemaakt, waardoor ze minder kwetsbaar zijn. Hij heeft daarbij geleerd dat de natuur de zaken zelf kan regelen, mits aan een aantal voorwaarden is voldaan en er minimale begeleiding van de mens is. Met de kennis die hij intussen heeft opgedaan zou Chris een aantal zaken anders hebben aangepakt. Hij heeft geleerd van de opzet van voedselbossen zoals Lingehout en wil een aantal elementen daarvan overnemen.
Chris sluit het interview af met een duidelijke boodschap. Eén van de redenen waarom hij zo achter initiatieven als ons voedselbos staat is zijn ervaring met de voor de natuur in Nederland verwoestende invloed van de in de landbouw heersende monocultuur, waardoor de bodemstructuur erg achteruit gaat. Een visie op de langere termijn is nodig. Een gezonde bodemstructuur is in zijn ogen de basis voor alles wat er groeit en hierdoor zal er door de agrarische sector anders moeten worden geproduceerd. We moeten ophouden met het ondermijnen van de veerkracht van de natuur. Deze moet meer ruimte krijgen, zodat deze zelf het de voorwaarden schept voor een gezonde flora en fauna, beter dan de mens dat kan. Bossen en voedselbossen vormen hierbij een essentieel onderdeel.
