Interview met deelnemer Sylvie de Lyon
Door Roelant Schut
Twee draden lopen door het leven van Sylvie de Lyon. Een rode en een groene. Beide zijn overal waar te nemen in en rond haar huis, dat in 1915 werd gebouwd in het centrum van Geldermalsen. De rode draad in haar leven is de muziek. De groene draad haar liefde voor de natuur. Daarnaast heeft ze nog een flink aantal liefhebberijen, zoals wandelen, kokkerellen en moestuinieren − stilzitten blijkt daar tijdens het interview niet onder te vallen…
Binnen het huis is alles, in de bijna twintig jaar dat zij er met haar partner Ronald woont, grondig aangepakt. Ze vertelt me tijdens de rondleiding dat de vorige bewoner het huis alleen vanaf de buitenkant zou kunnen herkennen. Binnen is alles anders, het is verduurzaamd en de kleine ruimtes zijn zoveel mogelijk bij elkaar getrokken. Ook is het huis levensloopbestendig gemaakt – Ronald en Sylvie zijn van plan hier te blijven wonen.
De losstaande schuur is omgebouwd tot “Muziekschuur”, zoals de leerlingen van Sylvie het zijn gaan noemen. Zij geeft er de muziekles en Ronald bouwt en repareert er gitaren, zijn uit de hand gelopen hobby.
Ook de voor− en achtertuin ondergingen een metamorfose. Het streven bij de herinrichting was ook om de biodiversiteit te bevorderen en zo veel mogelijk eetbare gewassen te planten. Om minder stenen op het grondstuk te hebben – en zo ook elke bescheiden mogelijkheid te benutten om de biodiversiteit te bevorderen − is de oprit met parkeerplaats voor de schuur dan ook zoveel mogelijk “onttegeld” en nu vooral een voortuin. De achtertuin is tegenwoordig voor een groot gedeelte een moestuin. De rest is zorgvuldig zo ingericht dat vogels er veiligheid vinden. Tijdens het deel van het interview dat we buiten houden blijkt dat duidelijk. Talloze soorten fladderen om ons heen. Enthousiast giet Sylvie een waterval van informatie over me uit waarin ze uit de doeken doet hoe ze dit alles hebben aangepakt en hoe fijn ze het vindt om bezig te zijn in die tuin − in de grond te wroeten en plantjes te kweken.
Dit alles kwam niet uit de lucht vallen. Geboren in 1968 in Eindhoven en jong verhuisd naar het Rivierenland. Als kind wilde ze van alles worden, helikopterpiloot, schooljuf, archeoloog, maar daar kwam het niet van. Na het VWO in Zaltbommel deed ze HEAO Communicatie in Utrecht en kreeg ze werk binnen de public relations bij Werkvoorzieningsschap Westelijk Gelderland (nu Lander) en GGR-Gas, nu deel van Vattenfall. Verder werkte ze voor de Tilburg University als Coördinator Studievoorlichting en voor de Gemeente Geldermalsen als Communicatieadviseur.
Dingen half doen kan Sylvie niet. Ze doet iets óf niet, óf het loopt uit de hand. Omdat haar loopbaan niet strookte met de twee beoogde draden in haar leven gooide ze in 2007 het roer dan ook rigoureus om en “ging de muziek in”.
Naast dirigent te zijn van twee orkesten − jeugdpop-orkest M-tastic! uit Meteren en het thema-orkest van harmonie OZOD in Tricht − speelt ze zelf trompet, saxofoon en zingt ze in het orkest Just-M! en de BB Showband. Thuis en op locatie geeft ze les in algemene muzikale vorming, gitaar, blokfluit en trompet.
De groene draad in het leven van Ronald en Sylvie is vooral iets van de laatste jaren. Ze zijn zich er steeds meer van bewust geworden dat de maatschappij zo veel mogelijk moet verduurzamen en vergroenen. Ze proberen dan ook meer te ‘consuminderen’ en het zelf kweken van voedsel leert hen ook alle delen van gewassen te waarderen en te gebruiken om verspilling tegen te gaan. Op het spoor van het Voedselbos in Geldermalsen kwam ze door Ronald: Hij maakte haar als verjaardagscadeau deelnemer van Lingehout.
Dat liep naar eigen zeggen al snel uit de hand. In plaats van af en toe te helpen zien we Sylvie bij bijna elke activiteit voor de vrijwilligers van Lingehout. Naast het praktisch invullen van haar behoefte aan verduurzaming en biodiversiteit geniet ze met volle teugen van het sociale aspect van het werken bij “dit geweldige initiatief”: Ze geniet van het samenwerken met het diverse gezelschap vrijwilligers en de “goede vibe” die er heerst. Het is fijn dat er steeds meer van dit soort initiatieven ontstaan, wat in haar ogen een aantal negatieve ontwikkelingen op het gebied van de natuur dempt en Sylvie hoopvoller maken over de toekomst.